Do pracy i powrót

Wreszcie choroby odpuściły, to trzeba było wyciągnąć rower, bo jedna nieuleczalna choroba nie odpuściła - cykloza ;) Rano całkiem przyjemnie, powrót w istnej śnieżycy nacinającej w twarz.

Do pracy i powrót

Do pracy i powrót

Do pracy i powrót

Do pracy i powrót

Do pracy i powrót

Jedyną słuszną drogą, czyli przez wiadukt kolejowy ;) Rano jeszcze jechałam po zmarzniętej ziemi, powrót w puszystym śniegu :)

Narty

Śniegu tej zimy nie za dużo, a jak już trochę napadało to trzeba było pobiegać na nartach :)

Do pracy i powrót

Pierwszy atak zimy. Jazda w śniego-błocie :(

Kiedy się ta zima skończy?

Rano słoneczko zachęcało do wyjścia na rower, chociaż zimne wietrzysko nieco studziło ten entuzjazm. Dopiero wyjechałam z domu i spotkałam chłopaków z ATS-u, tylko oni już wracali, a ja lubię dłużej pospać w niedzielę ;)
Początek trasy pod wiatr - do Kiesielan, tutaj odbiłam na Ziomaki, wiatr wreszcie bardziej w plecy, tylko droga zmieniła się w śnieżno-lodowy bruk, dobrze, że jeszcze kolców nie ściągnęłam, choć na tym bruku i kolce wiele nie dawały. Dalej Kotuń i Dąbrówkami do Żelkowa, nawet nie zauważyłam kiedy podjazd w Żelkowie się skończył, tak dobrze się jechało. Powrót znowu pod wiatr i pod górę, żeby było fajniej ;) Jak tylko wjechałam do miasta znowu wróciła zima - zawieja śnieżna prosto w oczy.
Pokaż trasę GPS

O zachodzie słońca

Cykloza wygoniła mnie po pracy na rower. Zanim wyjechałam z miasta słońce już uciekło za horyzont i nie zdążyłam zrobić fotki zachodzącego słońca. Początkowo szosą i śmieszką rowerową przez Strzałę i powrót przez Żytnią. Potem aby nie jechać ruchliwą Warszawską, odbiłam przy torach w jakąś drogę. Początkowo była fajnie ujeżdżona, ale tylko do pierwszych domów, potem droga się skończyła i pozostało brnięcie w śniegu po jakiejś grobli wzdłuż rowu z wodą. Tak to już jest jak się drogę skraca ;)

Na skróty... © AnnS

Pociąg do Warszawy © AnnS

Już blisko domu © AnnS